XI Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

Татар теле – көчле тел ул,

Яши күпме сынау кичереп.

Чын күңелдән ышанам мин

Калырына аның сакланып.

Туган телем – татар теле –

Тукай, Җәлилләр теле.

Әби-бабам “Әлли”не дә

Көйләгән тел һәркөнне.

Минем өйдә һәммәсе дә

Туган телдә сөйләшә.

Әтием дә, әнием дә:

“Кызым”, — диеп эндәшә.

Әннә, диеп тәүге сүземне дә

Туган телдә башлап әйткәнмен.

Бүген менә мәктәбемә килеп,

Апа, диеп зурлап дәшәмен.

Тәрәз төбендәге гөлләремә

Туган телдә җырлар көйлимен.

Минем дустым – нәни курчагыма

Шушы телдә әкият сөйлимен.

Туган телем белән горурланып,

Сөйләшәм мин татар телендә.

Мөмкинме соң шушы телне белми

Яшәү безнең татар илендә?!