XI Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

Йөрәгемдә йолдыз балкый,

Нуры йөзгә сибелгәндер!    

Һәр кешегә берәр йолдыз

Бүләк итеп бирелгәндер.

Янган йолдыз якты була:

Тормышның зур диңгезендә

Бата-чума йөзгән чакта

Маяктай балкый иңеңдә.

Якты йолдыз, Яшәү кебек,

Йөрәккә бер уела.

Начар юлга бассаң әгәр,

Аның төсе җуела.

Юллар тузаны йолдызның

Бәрхет нурын капласа,

Сафландыру ягын кайгырт –

Үкенечләр калмасын!

Хаталар да булыр кайчак,

Тормыш юлы тигез түгел.

Ә йолдызың янып торса,

Яктыртыр ул күңел күген.

Уты сүнмәсен йолдызның,

Булмасын ул кителгән.

Яшәү – йолдыз, ул бит безгә

Тик бер бүләк ителгән.

Йолдыз уты – яшәү суты

Җанына тулганнарның.

Кайчак бераз сүрелсә дә,

Ышан чиста булууына –

Аңла, соклан: йолдыз нурың

Башка җанга тулуына,

Синнән ярдәм тууына!

Якты йолдыз бер кабына

Күкрәкнең түр урынына.