XI Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

Тукай язмышы белән

Таныш бар да, мин беләм.

Егерме җиде яшендә

Вафат булган ул менә.

Гаиләдән гаиләгә

Ничек туеп бетмәгән?

Ә шулай да Тукаебыз

Елап гомер итмәгән.

Шигырьләрен язган бит ул,

Өйдә елап ятмаган.

Мәдрәсәгә барып, Тукай

Кагыйдәләр ятлаган.

Үги ата-аналары

Аны гел яратмаган.

Түзем, сабыр булган ул,

Алардан курыкмаган.

Аның шигырьләре матур:

“Бала белән күбәләк”

Безнең тормышыбыз ямьле,

Дөньябыз да түгәрәк.

“Кәҗә белән Сарык”ны уйнагач,

Бөтен кеше шаккаткан.

Казан сәхнәләрендә

Тамашачы кул чапкан.

Әкиятләр театрда

Матур итеп уйнала.

Балалар да тырышалар

Тукай кебек булырга.