XII Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

Җыелышып чәй эчәбез

Кышкы озын кичләрен.

Бөтен өйгә тарала  ул

Чәйнең тәмле исләре.

Әти ярата яшел чәй,

Абый эчә караны.

Әнием мәтрүшкә сала,

Мин — карлыган яфрагы.

Өстәл тулы сый-нигъмәтләр:

Чәк-чәк, бал, гөбәдия…

Мактыйбыз халкым ашларын,

Әй, тәмле, дия-дия.

Тирләп-пешеп чәй эчәбез:

Шифа ул тәнгә,  җанга.

Арысаң да, авырсаң да

 Чәй ул шифасын таба.

Чәй эчкәнгә саф күңелле

Халкым гомер-гомергә.

Хуш ис аңкып торган чәйләр

 Торсын табын  түрендә!