XI Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

Вакыт чаба, аңламыйм да

Узып китә ни арада?

Үсеп буйга җитсәң дә син —

Күңелеңдә һаман бала.

Вакыт бара, туктамый да —

Кайдадыр көн, кайдадыр төн.

Шул көннәрдән, шул төннәрдән

Тора тормыш, ул — бербөтен.

Вакыт ага, карамый да

Аның шулай акканына,

Яшәү кирәк бала кебек

Шатланып таң атканына.

Вакыт уза, ашыкмый да

Үтсен көне, үтсен төне.

Ямен тапсаң һәр мизгелнең,

Шунда була тормыш тәме.