ТРИ ДОЧЕРИ (перевод татарской народной сказки «Өч кыз»)
Давным-давно жила одна женщина. У нее было три дочери. Как любая мать очень хотела, чтобы ее дочки жили в достатке и ни в чем не нуждались, поэтому она работала с утра до ночи.
Вот выросли дочери и стали ненаглядными красавицами. Каждая из них была прекраснее другой. Их лица сияли как солнце. Красавицы славились своими осиными талиями. Одна за другой, три девицы вышли замуж и разлетелись в разные стороны.
Прошёл год, второй, третий… В один день их мать, которая жила одиноко, тяжело заболела. На соседней улице жила Белка, подруга этой женщины. Мать трех красавиц позвала ее и говорит:
— Дорогая Белка, помоги мне, пожалуйста, сообщи моим дочерям, пусть они придут, помогут мне.
Белка в ту же минуту помчалась выполнять просьбу своей подруги.
Вот Она постучалась в окно старшей дочери. В то время она мыла латунные корыта.
— Ой,- воскликнула, узнав о болезни матери, старшая дочь,- я бы с удовольствием, только вот у меня дел много, надо все эти корыта отмыть,- сказала она.
Белка, конечно же, разозлилась и ответила ей:
— Тогда и остальную свою жизнь мой свои корыта! Не успела она выговорить все свои слова, как старшую дочь с двух сторон сжали два корыта .
После старшая из красавиц упала и так превратилась в черепаху.
Белка прибежала к средней дочери своей подруги. Средняя красавица, услышала про положении своей матери и продолжала ткать холст. А Белке она объявила:
— Ой, я бы с радостью сейчас же помчалась к своей матушке, да вот надо успеть все холсты приготовить к ярмарке.
Белка взбесилась и ответила ей:
— Если так, то плети свои холсты и дальше!
И тут же средняя дочь превратилась в паука.
Когда Белка оповестила о своем приходе, младшая из дочерей месила тесто. А это красавица ничего даже не ответила Белке, прямо понеслась к своей матери и помогла ей до самой смерти. Белка была восхищена поступком младшей дочки и сказала ей:
— О девица-красавица, пусть твоей жизни всегда сопутствуют благодеяние и милосердие, хорошие люди и добрые дела. Если останешься с такой красивой душой, то и остальные тебя полюбят, будут благодарны тебе и никогда не забудут твои деяния!
И вправду, у младшей красавицы сложилась счастливая жизнь. Главное, красота внутри, а не снаружи!
Татарская версия: Өч кыз
Борын-борын заманда булган икән, ди, бер Хатын. Аның булган, ди, өч кызы. Бу Хатын, кызларымның өсте бөтен, тамаклары тук булсын, ди-ди, көне-төне эшләгән, ди.
Менә кызлар үсеп буйга да җиткәннәр. Алар берсеннән-берсе матур, ди, бер битләре ай, бер битләре кояш, буй-сыннары карлыгачтай сылу, ди. Өч кыз, бер-бер артлы кияүгә чыгып, берсе артыннан берсе китеп тә барганнар.
Менә бер ел үткән, ике ел, өч ел үткән. Шулай матур гына яшәгәндә, әниләре авырып киткән. Күрше урамда Тиен дусты бар икән, шуны дәшеп әйткән:
— Тиен дустым, барсана, кызларыма әйтсәнә, хәлемне белергә килсеннәрче,— дигән.
Тиен шунда ук чыгып чапкан. Тиен барып тәрәзә какканда, Олы кыз җиз ләгәннәр чистартып торадыр иде, ди.
— Һай,— дип әйткән, ди, Олы кыз,— бик барыр идем дә бит, аңарчы менә шушы ләгәннәрне чистартып бетерәсем бар иде шул,— дигән, ди.
Тиен моңар бик ачуланган да әйткән:
— Алайса, син шушы ләгәннәреңнән мәңгегә аерылма! — дигән.
Тиеннең шулай дип әйтүе булган, ике ләгән Кызны ике яктан китереп тә кысканнар. Олы кыз егылган да шунда ук гөберле бакага әверелгән.
Тиен Уртанчы кызга чапкан. Уртанчы кыз, бу кайгылы хәбәрне ишеткәндә, киндер суга икән. Тиенгә әйткән:
— Һай,— дигән,— әнием янына хәзер үк чыгып йөгерер идем дә бит, менә ярминкәгә киндер сугып өлгертәсем бар иде шул,— дигән.
Тиен бик ачуланган да әйткән:
— Алайса, син гомерең буе киндер сугып кына тор! — дигән.
Уртанчы кыз шунда ук үрмәкүчкә әверелгән.
Тиен тәрәзәсен какканда, Кече кызның камыр баскан чагы икән. Ул бер сүз дә әйтмәгән, камырлы кулларын да сөртеп тормаган, чыккан да әнисе янына йөгергән.
Тиен Кече кызга әйткән:
— И сөекле бала, гомер буе игелек күр, кешеләрне бәхетле ит, аларга куаныч та, юаныч та бул. Кешеләр дә сине сөярләр, синең яхшылыгыңны мәңге онытмаслар,— дигән.
Кече кыз чыннан да бик рәхәт гомер кичергән, халык аны бик яраткан, ди.
