XI Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

Чишмә дустым челтерәп ага-ага, 
Уйный –көлә иде түгелме?! 
Нәрсә булган аңа бүген? 
Миңа дәшә: сыкрана түгелме? 

Йөгереп бардым кырыена. 
“Ни булды?”-дип сорадым. 
Җавабында газиз чишмәм минем 
Бары “Аһ!”-дип кенә әйтә алды. 

Йөрәгенә аның, күрәм менә! 
Авыр чүпләр ташлап киткәннәр. 
Агым юлын ябып куеп, 
Елаткан, рәнҗеткәннәр. 

Чүпләреннән арындырдым, 
Дусны тынычландырдым. 
Ул да миңа рәхмәт әйтте: 
Тәмле суы белән сыйлады.