XII Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

Шәүкәт абый Галиевның

Шигырьләрен яттан беләм.

Уйланыр урында уйлыйм,

Көлә торган җирдә көләм.

«Шәвәли»не кулга алсам

Түзә алмыйм,һич тә көлми.

Әни: «ник көләсең син»- ди

Китап укыганны күрми.

Әни димен,бу Шәвәли

Бигрәк инде кызык малай.

Шулай итеп шаяртырга

Өйрәнгән икән ул кайдан?

Юк-бар белән көлдермим ди,

Укуда да өлгер икән.

Ничек инде көлдермәсен,

Көләм ич мин,күрми микән?!

Шәвәли белән якыннан

Эх,бер күрешсәң иде.

Кайда туган,ничә яшьтә,

Барсын белешсәң иде.

Әни әйтә:ахыргача

Укысаң китабыңны.

Барлык сорауга табарсың

Һичшиксез җавабыңны.

Китабымның һәрбер битен

Укыдым сабыр гына.

Укый торгач җавап таптым

Биргән һәр соравыма!