XI Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

Кырлай урманында яши диләр,

Зур мөгезле,ямьсез Шүрәле.

Очрашкатканнар һушсыз калган,

Ышанмасаң барып күр әле.

Кешеләргә бик күп зыян салган,

Кытыклаган,юлдан яздырган.

Я булмаса җыйган җиләкләрен,

Тартып алып,җирдә калдырган.

Ә Шүрәле үзе надан булган,

Аермаган чыннан ялганны.

Шуңа күрә батыр егет Былтыр

Хәйлә белән аны алдады.

Бу хурлыкны күтәралмый йөргән

Бик күп еллар «урман пәрие».

Коткы салып юлдан яздырса-

Зур газаплар көткән адәмне.

И дускаем!Сиңа шуны әйтәм,

Шүрәлене дустың итмә син,

Тукай кебек туры юлдан атла,

Мәкер күңелеңә үтмәсен!