IX Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

Сугыш- әйтелеш белән

Озын түгел, кыска сүз.

Канлы вакыйгаларны,

Үз эченә алган сүз.

Гаиләләрне таркаткан,

Хатыннарны тол иткән.

Әтисез калгач бала,

Күпме күз яше түккән.

Сугыш күргән бабайлар,

Күз яшьсез сөйли алмый.

Аларның хатирәсе

Эзсез генә калмый.

Күпме еллар узса да,

Йөрәктә тирән яра.

Сугышның хәсрәтләре,

Кимеми — арта бара.

Белем алыйк

Китап дәфтәрләрем алып,

Мәдрәсәгә йөгерәм.

Рәхмәт ишегеңне ач дип,

Бусагаңнан мин керәм.

Матур якты мәдрәсәдә,

Дога һәрбер җирендә.

Тыныч тормыш, имин еллар,

Мәңге булсын илемдә.

Көзен гөлләр саргаймагыз,

Чәчәкләрне сипмәгез.

Дин гыйлеме бик авыр дип ,

Зинһар, ташлап китмәгез.