XI Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

«Улымның яратканы!» — диеп,

Әнием пешерде коймак.

Капкалыймын берәм-берәм,

Өстенә салып каймак.

Коймагы телең йотарлык,

Ашыймын мактый-мактый.

Тагын бер генә дия-дия

Сыптырып куйганмын шактый.

«Кимесә шулай коймак

Энеңә бит җитмәс,

Әниең дә көне буе

Таба яныннан китмәс», —

Дип савытка тезә әби,

Кайнар коймакларны майлап,

Ә мин кызыл савытыма

Коймакларны тутырам җайлап.

Коймак җиткереп булмас

Тәмлетамак бу дисезме?

Җитте лә минем үземә,

Җитмәде менә күземә!