IX Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

Әткәй-әнкәйне сагынып,

Кайтам туган авылга.

Алар да мине юксынып

Тели кочып алырга.

_

Шул якларга кайтып керсәм

Күңелемне моң били.

Ялан аяк йөргән, бәбкә үлән

Миңа зарларын сөйли.

_

Дөнья хәзер бик үк тыныч түгел..

Нидер җитми хаман кешегә.

Ашарына түгел, киеренә

Шөкер итми хәзер беркем дә!.

_

Сугыш диләр, әллә бик рәхәтме,

Кешеләрнең кан коешуы?!

Бер гаепсез бала-чагаларның

Якыннарсыз ятим калуы.

_

Бердәм түгел хәзер бездә халык!

Бердәм түгел хәзер кешеләр!

Шул аркада җафа чигеп,

Яши мескен кешеләр!

_

_

Бертуганым.

Килер бер көн, ятармын мин авырып

Буйлы-буйлы бер мендәргә башым салып.

Уйлармын мин: «Янәшәмдә юк бер дустым..»

Тик янымда булыр минем бертуганым.

_

Апам диеп эндәшүче кешең булгач,

Абыең кебек янда терәк торгач,

Ни кирәк соң бу тормышта аннан ары,

Булганына Шөкер итеп яшим бары.

_

Сердәшчем дә, яклаучым да булдыгыз сез!

Кирәк чакта ярдәм кулын суздыгыз сез!

Булмадыгыз әллә нинди горур бер зат,

Рәхмәтлемен сезгә барсы өчен мең кат!

_

_

Шаян сеңелем.

Буйга үсеп җитәр инде,

Мине куып китәр инде,

Барысын да шаккаттырып

Тәпи йөреп китәр инде.

_

Сеңелем дип эндәшүе

Күңелләргә ләззәт өсти.

Ул бит минем бердәнберем,

Шук һәм шаян песием.

_

Өйдә дә тик тормас инде,

Шау-гөр килеп җылар инде.

Барлык булган игьтибарны

Үзенә генә алыр инде.

_

Әниләр дә, әбиләр дә

Пыр туздырып йөрсәләр дә,

Аны гына сөйсәләр дә,

Аны гына күрсәләр дә,

Гаепләмим мин аларны,

Үпкәләмин мин аларга,

Чөнки үзем дә сөенәм

Зифа атлы сеңелем барга.

_

_

Сеңелем.

Дөньяга аваз салып,

Сеңелем туды минем.

Үзе көләч, үзе нәни,

Шук һәм ямьсез бәбием!

_

Кечкенә дә, төш кенә дә,

Үзе бер ни эндәшми.

Елый да елый көн саен,

Туктарга да керешми.

_

Зифа диеп исем кушты

Апам белән җизнием.

Ачык йөзле, зифа буйлы

Булыр диде әбием.

_

Инде менә үсеп килә,

6 ай тулды бүген!

Өнәрләре артып тора.

Уңган-булган сеңелем!

_

Көтәм хәзер әзрәк үсеп,

Тәпи йөреп киткәнен.

Сөйкемле һам назлы итеп

«Әдилә апам!»- дигәнен.

_

_

Туган телем.

И минем туган телем,

Газиз, мокатдас телем!

Һәр кешегә кирәк булган

Бөек, кадерле телем

И минем туган телем,

Сунмас, ялкынлы телем!

Әткәм-әнкәм бүләк микән

Бердәнбер якын телем!