Туган ил сулары (Муса Джалиль)
Саф көмештәй синең су буеңда
Балык тотып, уйнап үстем мин.
Тауларыңда кышын чана шудым,
Җәй көннәре синдэ йөздем мин.
Атка атланып синең кырларыңда
Тырмаладым чәчү кырларын.
Таң атканда сине яңгыратып
Җырладым мин яшьлек җырларын.
Егет булып җиткәч беренче кат
Мәхәббәтне синдэ сиздем мин.
Синең суларыңны эчеп үскән
Кара кашлы кызны сөйдем мин.
Синең гүзәл, матур тугаеңда
Иркәләнеп атта чаптым мин.
Читкә китсәм, йөрәк чыдамады –
Сине сагынып кире кайттым мин.
Река судьбы
У реки судьбы жемчужной,
Рыб ловя, купаясь, вырос я.
А зимою лютой, вьюжной
На санях спускался я.
На коне верхом твои поляны
Рано утром я пересекал.
На рассвете пел свои я песни,
Голос от любви дрожал.
Повзрослев, отчаянно влюбился,
В девушку хорошую одну,
Чувств ответных я добился
На твоем жемчужном берегу.
Сквозь года, как в детство, возвращаюсь,
Я к твоим прекрасным берегам.
И как прежде я тобою восхищаюсь,
Прижимаясь к луговым цветам.
