Беркайчан да йөрәгем
Шулкадәр еламады,
Мондый күп сагышларны
Бик якынга алмады.
Беркайчан да йөрәгем
Шулкадәр әрнемәде,
Көн саен күңелемне
Ул әле тырнамады.
Нишләтим соң мин сине,
Йөрәк, йөрәк, йөрәгем?
Бөтен хис-тойгыларны
Яшерәсе иде, кадерлем.
Зур кайгым минем шунда
Тик әйтәсем килмәде:
Беркайчан да үземдә
Мин баланы күрмәдем.
Ул бала яши ала,
Ләкин хәле бик авыр,
Чөнки бу вакытларда
Мин аны танымадым.
Ташлыйсы иде ул хисләрне,
Тик китми ул ничек тә,
Шундый зур өлешемне
Балага биргәнмен лә…