XI Международная независимая литературная Премия «Глаголица»

    Балачак-барлык кешеләр өчен дә хатирәле,матур,шатлыклы истәлекләр.Кем генә бала чагын сагынып искә алмый микән?!Ул бит кин,кабатланмас олы дөнья.

    Айдар белән Алмаз-аерылмас дуслар иделәр.Алар гел бергә йөри,гел бергә уйный торган иде.Алмаз шәһәрдә яши,ял көннәрендә кайта иде,ә Айдар инде дусты кайтуын көтеп кенә тора.Урамнын кай җиренә генә карама гел алар…гел бергә.Бер авырлыкта,бергә булгач сизелми иде.

    Кешеләргә бер бик матур сәләт бирелгән-бу хыяллана белу.Кеше узенен хыял дингезендә төрле уйларга чума,матур-матур җирләргә барып керә ала.Шулай ук бу ике малайда хыяллана иделәр.Алар:ускәч бергә,гел дус булырга хыялландылар.Төрле машиналар,самолетлар,кораблар төзеп танылырга иде хыяллары.

    Ләкин…барлык балачакта уйланган хыяллар чынга ашмый шул.Хәзер инде Айдар да,Алмаз да зур устеләр.Бер-берсе белән курешми диярлек.Курешкәндә дә «сәләм»-генә диеп калалар.Алмазнын яна гына беренче баласы дөньяга килде.Айдар да төшеп калганнардан булмады:олы уку йортларына керде.Юк!Алар бер-берсе турында оныттылар тугел,ә киресенчә гел искә алалар,ләкин барыбердә балачак хатирәләрен кире кайтарып булмый.

    Кеше кем генә булса да,узенен бала-чагын,балачак истәлекләрен,дусларын онытырга тиеш тугел,чөнки балачак ул яшәвебезнен ямьле чоры!